آپراکسی - مرکز جامع گفتاردرمانی و استروبوسکوپی البرزآترا

آپراکسی گفتار دوران کودکی

آپراکسی گفتار دوران کودکی چیست؟
علائم و نشانه های آپراکسی گفتار دوران کودکی چیست؟
آپراکسی گفتار دوران کودکی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
چه درمان‌هایی برای کودکان مبتلا به آپراکسی گفتار دوران کودکی در دسترس هستند؟
چه چیزی باعث آپراکسی گفتار دوران کودکی می‌شود؟
آپراکسی گفتار دوران کودکی چگونه است؟
آسیب شناسان گفتار و زبان در هنگام کار با کودکان مبتلا به آپراکسی گفتار دوران کودکی چه می‌کنند؟

آپراکسی گفتار دوران کودکی چیست؟
آپراکسی گفتار دوران کودکی (CAS) یک اختلال حرکتی گفتار است. کودکان با آپراکسی گفتار دوران کودکی در بیان صداها، هجاها و کلمات مشکلاتی دارند. این مشکلات به دلیل فلجی یا ضعف عضلات نیستند. مغز دارای مشکلات برنامه ریزی برای حرکات اندام‌های بدن (به عنوان مثال لب‌ها، فک، زبان) مورد نیاز برای گفتار دارند. کودک می داند که می خواهد چه بگوید اما مغز او مشکلاتی در هماهنگی حرکات مورد نیاز برای گفتار را دارد.

علائم و نشانه های آپراکسی گفتار دوران کودکی چیست؟
همه کودکان مبتلا به آپراکسی گفتار دوران کودکی یکسان نیستند. همه علائم و نشانه های ذکرشده در زیر ممکن نیست در یک زمان در کودکی باشد. این مهم است که یک گفتاردرمانگر (SLP) که آپراکسی گفتار دوران کودکی را به خوبی می‌شناسد، فرزند شما را مورد بررسی قرار دهد. نکات کلی که باید در نظر گرفته شود:
کودک خردسال
در دوران خردسالی(قبل از یک سالگی) غان و غون داشته است یا نه
آیا اولین کلماتش را دیر ادا کرده؛ممکن است صداها را از دست بدهند
فقط چند همخوان و واکه را می‌تواند بیان کند
مشکلات ترکیب صداها. ممکن است مکث‌های طولانی بین صداها را نشان دهد
ساده کردن کلمات با جایگزین کردن صداها با صداهای ساده‌تر یا با حذف صداهای متفاوت (اگر چه همه کودکان این کار را انجام می‌دهند ولی کودک مبتلا به آپراکسی گفتار دوران کودکی این کار را بسیار بیشتر انجام می‌دهد)
ممکن است مشکلات غذا خوردن دارند
کودک بزرگتر
ایجاد خطاهای بی ثبات که در نتیجه عدم رشد نیستند.
درک زبان وی بسیار بهتر از بیان وی است.
اشکال در تقلید ولی گفتار تقلیدی بسیار واضحتر از گفتار بداهه وی است.
ممکن است زمانی که برای تولید صدا تلاش می‌کند یا برای هماهنگ کردن لب ها، زبان و فک برای حرکات هدفمند به نظر کاملاً گیج باشد.
دشواری زیادی در وضوح بهتر عبارات یا کلمات طولانی‌تر دارد تا عبارات یا کلمات کوتاهتر.
به نظر می رسد هنگام عصبانیت مشکل بیشتری دارد.
درک زبان وی بسیار سخت است خصوصا برای شنونده نا آشنا.
صداها به صورت آشفته، مونوتون یا با تکیه اشتباه در کلمات یا هجاهاست.
مشکلات بالقوه دیگر
تأخیر در پیشرفت زبان
سایر مشکلات زبان بیانی مانند ابهامات دستوری و فراخوان کلمه
مشکلات در هماهنگی و حرکات ظریف.
بیش حساسی (دارای حساسیت فوق العاده) یا کم حساسی (حساسیت کمتر از نرمال) در دهان (به عنوان مثال، ممکن است مسواک زدن یا غذاهای ترد را دوست نداشته باشد، ممکن است قادر به شناسایی یک شی در دهان خود از طریق لمس نباشد)
کودکان با آپراکسی گفتار دوران کودکی یا دیگر مشکلات گفتاری ممکن است مشکلات یادگیری از قبیل خواندن، نوشتن و هجی کردن داشته باشد.

آپراکسی گفتار دوران کودکی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
یک شنوایی شناس باید ارزیابی شنوایی برای رد وجود افت شنوایی به عنوان علت احتمالی از مشکلات گفتار کودک را داشته باشد.
یک گفتاردرمانگر معتبر، با دانش و تجربه در مورد آپراکسی گفتار دوران کودکی یک ارزیابی را انجام می‌دهد. گفتاردرمانگر توانایی‌های حرکتی-دهانی، ملودی گفتار و رشد صداهای گفتاری را ارزیابی می‌کند. وی می تواند آپراکسی گفتار دوران کودکی را از سایر اختلالات گفتار تشخیص دهد و آن را رد کند، مگراینکه نمونه گفتاری که بتوان از فرد گرفت بسیار محدود باشد.
ارزیابی دهان و موتور شامل:
چک کردن علائم ضعف یا قدرت ماهیچه ای کم در لب ها، فک و زبان، به نام دیزآرتری. کودکان با آپراکسی گفتار دوران کودکی معمولاً ضعف ندارند، اما چک کردن ضعف عضلات به گفتاردرمانگر برای تشخیص بهتر کمک خواهد کرد.
مشاهده اینکه چه میزان کودک می‌تواند هماهنگ کند حرکات دهان را با داشتن فعالیت‌های تقلیدی غیر گفتاری.( به طور مثال حرکت دادن زبان از سمتی به سمت دیگر، لبخند زدن، اخم کردن، چروک کردن لب‌ها)
ارزیابی هماهنگی و تعیین توالی حرکات عضلات برای گفتار در حالی که کودک وظایفی مانند دیادو را انجام می‌دهد که نیاز دارد به تکار صداها در سریعترین حالت ممکن(به عنوان مثال، پاتاکا)
بررسی توانایی‌های عادتی با آزمایش مهارت‌های کودک در موقعیت‌های واقعی زندگی (به عنوان مثال، لیس زدن اب نبات چوبی) و مقایسه این با مهارت‌هایش در موقعیت‌های غیر کارکردی یا غیر واقعی (به عنوان مثال، تظاهر به لیسیدن اب نبات چوبی)
ارزیابی ملودی گفتار (آهنگ صدا) شامل:
گوش دادن به کودک تا مطمئن شوید که او قادر است به طور مناسب هجاها در کلمات و کلمات در جملات را تکیه دهد.
تعیین اینکه آیا کودک می تواند از زیروبمی و مکث‌ها برای نشان دادن انواع تفاوت‌ها در جملات (به عنوان مثال، پرسش‌ها در مقابل اظهارات) و عدم نشان‌گذاری در بخش‌های مختلف جمله استفاده کند. (به عنوان مثال، توقف بین عبارات، نه در وسط آن‌ها)
ارزیابی صدای گفتار (تلفظ صداها در کلمات) شامل:
ارزیابی هر دو صداهای واکه و همخوان
چک کردن اینکه چگونه کودک صداهای منفرد و ترکیبات صدایی را می‌گوید (اشکال کلمه و هجاها)
تعیین اینکه چگونه به خوبی دیگران می توانند بفهمند کودک را هنگام استفاده از تک واژه‌ها، عبارات و گفتار محاوره.
یک گفتاردرمانگر نیز ممکن است مهارت‌های زبان دریافتی و بیانی کودک و مهارت‌های سواد آموزی را تست کند تا ببیند که آیا مشکلات همراه در این مناطق وجود دارند.

چه درمان‌هایی برای کودکان مبتلا به آپراکسی گفتار دوران کودکی در دسترس هستند؟
تحقیقات نشان می دهد که کودکان با آپراکسی گفتار دوران کودکی هنگامی که جلسات متمرکز و مکرر دریافت می‌کنند و جلسات درمانی فشرده(3-5 بار در هفته) است موفقیت بیشتری دارند. کودکان در جلسات انفرادی عملکرد بهتری از جلسات گروهی دارند. همانطور که کودک بهبود می‌یابد، آن‌ها ممکن است جلسات درمان کمتری نیاز داشته باشند و گروه درمانی ممکن است جایگزین بهتری باشد.
تمرکز مداخله در آپراکسی گفتار دوران کودکی بر بهبود برنامه ریزی، تعیین توالی و هماهنگی حرکات عضلات برای تولید گفتار است. تمرینات مجزای طراحی شده برای “تقویت” عضلات دهان به گفتار کمک نخواهد کرد. آپراکسی گفتار دوران کودکی یک اختلال هماهنگی گفتار است و به قدرت عضلانی ربطی ندارد.
برای بهبود گفتار، کودک باید گفتار را تمرین کنید. با این حال، گرفتن بازخورد از تعدادی از حواس، مانند نشانه‌های حس لامسه و نشانه های بصری (به عنوان مثال، تماشای او در آینه) و همچنین بازخورد شنوایی، اغلب مفید است. با استفاده از این بازخورد چند حسی، کودک به راحتی می تواند هجا، کلمات، جملات و عبارات طولانی تر را تکرار کند برای بهبود هماهنگی عضلات و توالی برای گفتار.
برخی از مراجعین ممکن است استفاده از زبان اشاره یا یک سیستم ارتباطی متراکم و جایگزین (به عنوان مثال، یک کامپیوتر قابل حمل که می نویسد یا گفتار تولید می‌کند) را یاد بگیرند اگر آپراکسی صحبت کردن را بسیار سخت کند. هنگامی که تولید گفتار بهبود یابد، نیاز به این سیستم‌ها ممکن است کاهش یابد، اما آن‌ها ممکن است برای حمایت گفتار یا حرکت کودک با سرعت بیشتری به سطح بالاتری از پیچیدگی زبان استفاده شود.
تمرین در خانه بسیار مهم است. به خانواده‌ها اغلب تکالیفی برای کمک به پیشرفت کودک داده خواهد شد و به کودک اجازه می دهد از استراتژی‌های جدید در خارج از اتاق درمان برای اطمینان از پیشرفت مطلوب در درمان استفاده کند.
یکی از مهم ترین نکته‌ها برای خانواده این است که به خاطر داشته باشد درمان آپراکسی گفتار دوران کودکی نیازمند زمان و تعهد است. کودکان با آپراکسی گفتار دوران کودکی نیاز به یک محیط حمایتی دارند که کمک می کند تا آن‌ها احساس موفقیت در ارتباط را داشته باشند. برای کودکانی که همچنین خدمات دیگری مانند فیزیوتراپی یا کاردرمانی دریافت می‌کنند، خانواده‌ها و متخصصان نیاز به خدمات با برنامه‌ای دارند که در آن کودک بیش از حد خسته نشود و قادر به استفاده حداکثری از زمان درمان باشد.

چه چیزی باعث آپراکسی گفتار دوران کودکی می‌شود؟
آپراکسی گفتار دوران کودکی (CAS) یک اختلال حرکتی گفتار است. اختلالی است که در مغز کودک وجود دارد و اجازه نمی‌دهد پیام‌ها به عضلات دهان برای تولید مناسب گفتار برسد. در اغلب موارد، علت آن ناشناخته است. با این حال، برخی از علل احتمالی عبارتند از:
اختلالات ژنتیکی یا سندرم‌ها
سکته مغزی و یا آسیب مغزی
این مهم است که توجه داشته باشید که وقتی آپراکسی گفتار دوران کودکی به عنوان “آپراکسی پیشرفته” معرفی گردد رشد کودک دیگر به آسانی نخواهد بود. در بسیاری از اختلالات رشدی گفتار رشد، کودکان صداهای گفتاری را در یک الگوی نرمال و عادی یاد می‌گیرند فقط با سرعت کندتر. در آپراکسی گفتار دوران کودکی، بچه‌ها الگوهای معمولی را دنبال نمی‌کنند و پیشرفت بدون درمان ممکن نیست. هیچ درمانی وجود ندارد مگر با مداخله مناسب و فشرده که پیشرفت‌های قابل توجهی را می تواند داشته باشد.

آپراکسی گفتار دوران کودکی چگونه است؟
داده‌های کمی در مورد تعداد کودکان آپراکسی گفتار دوران کودکی وجود دارد. تعداد کودکان مبتلا به آپراکسی گفتار دوران کودکی به نظر می رسد در حال افزایش است، اما سخت است که بدانید چگونه شیوع در طول زمان تغییر کرده است. برخی عوامل مؤثر بر این افزایش عبارتند از:
افزایش آگاهی در مورد آپراکسی گفتار دوران کودکی توسط متخصصین و خانواده
افزایش در دسترس بودن پژوهش‌ها در آپراکسی گفتار دوران کودکی
تشخیص و ارزیابی زودهنگام