بلاگ

مادر و کودک

جبران تأخیرهای گفتاری – زبانی با رویکردهای خانواده و کودک محور

به کودکانتان بهترین شروع را هدیه کنید…

دقت داشته باشید که شما مهمترین شریک ارتباطی و گفتاری کودکتان هستید. ممکن است شما در مورد کودکتان نگرانی مبنی بر تأخیر در شروع صحبت کردن داشته باشید. مرکز ما برای کودکان زیر سن 4 سال شما جلسات مادرو کودک را پیشنهاد می‌دهد. در این جلسات با رویکردهای خانواده محور و ترکیبی از بازی و آموزش غیر مستقیم و با استفاده از فرصت‌های روزمره برای بهبود مهارت‌های ارتباطی، کودک شما برای ورود به دنیای تکلم آماده می‌شود. فارغ از اینکه علت تأخیر زبانی کودک شما چیست؛ مداخله زودهنگام درمانی به شما توصیه می‌شود.

جلسات مادر و کودک برای کودکان با تأخیر زبانی

جلسات مادر و کودک به شما نشان می‌دهد که چگونه با استفاده طبیعی از روز به روز زندگی خود کودکتان را برای رشد مهارت‌های زبانی کمک کنید. شما از موارد بسیار ساده و خلاقانه در زمان‌های بازی، غذا خوردن، حمام کردن و قصه شب برای غنی کردن محیط زبانی کودکتان استفاده خواهید کرد.

“مشاهده کنید” “منتظر بمانید” “گوش کنید”

تحقیقات نشان داده‌اند کودکان زمانی زبان را بهتر یاد می‌گیرند که کنترل و رهبری گفت و گو و ارتباط در اختیار آنان و در مورد موضوع مورد علاقه‌شان باشد. استراتژی‌های جلسات مادر و کودک به شما کمک خواهد کرد طوری هدایت فرزندتان را برعهده بگیرید که او در تعامل با شما بماند و تمرین‌ها و بازخوردهایی را که برای ساخت مهارت‌های ارتباطی نیاز دارد از شما دریافت کند.

 در جلسات مادر و کودک چه اتفاقی می‌افتد؟

• تشخیص مرحله رشدی و سبک ارتباطی کودک شما.
• شناسایی علاقه‌مندی‌های کودک جهت برقراری ارتباط و آغاز مکالمه.
• تنظیم برنامه روزمره برای نوبت گیری کودک و حفظ تعاملات.
• دنبال کردن و پی گیری علائق کودک برای افزایش اعتماد به نفس و تشویق به برقراری ارتباط.
• اضافه کردن زبان به تعاملات با کودکتان برای کمک به درک زبان و سپس استفاده از زبان زمانی که کودک آماده است.
• آموزش شما برای بازی و کتاب خواندن با کودک برای فراگیری زبان.
• تغییر شیوه صحبت کردن با کودک طوری که او کلمات جدید را درک کند و یاد بگیرد.

نتیجه گرفتن از جلسات مادر و کودک وابسته به تعهد زمانی است که والدین برای ارتباط با کودکشان می‌گذارند. زمانی که شما برنامه را تکمیل کردید استراتژی‌هایی به دست آورده‌اید که به بخشی از زندگی  طبیعی شما با کودکتان تبدیل خواهد شد. مهم‌ترین تعهد شما برقرای تعاملات مناسب و ارتباط بهینه با کودکتان خواهد بود.

جلسات مادر و کودک برای کودکان late talker (کودکانی که دیر شروع به صحبت کردند)

اگر متوجه شدید که فرزند زیر 30 ماه شما برای برقراری ارتباط و انتقال منظور خود، از کلمات متناسب سن خود استفاده نمی‌کند، جلسات مادر و کودک می‌تواند برای کودک شما که late talker (تأخیر کلامی) است مفید باشد..

این برنامه برای والدین کودکان زیر30 ماه که با استفاده از تعداد کلمات محدود ارتباط برقرار می‌کنند و والدین کودکان سن 24 ماه که ترکیبات دو کلمه‌ای زیادی را استفاده نمی‌کنند اجرا می‌شود. این کودکان در درک آنچه به آن‌ها گفته می‌شود، مهارت‌های بازی و مهارت نوبت‌گیری درصحبت کردن و یادگیری عادت‌های روزمره زندگی هیچ مشکلی ندارند؛ اما زمانی که باید از کلمات برای ارتباط استفاده کنند، تعداد واژگان محدودی دارند.

کودکی late talker (تأخیر کلامی) در نظر گرفته می‌شود که:

• در سن 20-18 ماهگی کم تر از 24 کلمه بیانی دارد.
• در سن 24-21 ماه کم تر از 40 کلمه بیانی دارد.
• درسن 30-24 ماه کم تر از 100 کلمه بیانی دارد.
• در سن 24 ماهگی ترکیب کلمات دوتایی محدودی دارد.
• دارای مهارت‌های نسبتاً خوب در زمینه‌های دیگر رشد (درک، بازی، مهارت‌های اجتماعی، حرکتی و  شناختی) است.
• همراه با برخی ریسک فاکتور‌هایی مانند استفاده محدود از حرکات و ژست‌های ارتباطی، استفاده محدود از صداهای متنوع گفتار یا یک سابقه خانوادگی از تأخیر زبان است.

اگر شما پدر و مادر کودکی هستید که دیر زبان گشوده است، جلسات مادر و کودک راه‌های طبیعی فرصت‌سازی جهت استفاده از کلمات در طول فعالیت‌ها و کارهای روزمره را به شما آموزش می‌دهد.

شما یاد می‌گیرید:

• وقتی فرزندتان بدون استفاده از کلمات ارتباط برقرار می‌کند، چگونه پاسخ دهید.
• چگونه فعالیت‌های روزمره را به فرصت‌هایی برای یادگیری زبان و کلمات تبدیل کنید.
• چگونه کلمات جدید را در زمان بازی و فعالیت‌های دیگر استفاده کنید.
• چگونه برای کمک به استفاده از کلمات به فعالیت‌ها یا بازی‌های مورد علاقه کودکتان بپیوندید.
• چگونه فعالیت‌های جدیدی راه بیاندازید که کودکتان در آن کلمات جدید را یاد بگیرد.

کودکان هر روز هزاران کلمه را می‌شنوند. اگر چه کودکانی که دیر زبان باز می‌کنند در درک آنچه به آن‌ها گفته می‌شود، مشکلی ندارند ولی جدا کردن یک کلمه از دیگری برای آن‌ها دشوار است و این باعث می‌شود آن‌ها سخت تر از کلمات استفاده کنند. جلسات مادرو کودک به والدین آموزش می‌دهد که چگونه برای کودکشان فرصت ارسال یک پیام را ایجاد کنند و سپس با برجسته کردن کلمات خاص در طول تعاملات روزمره یادگیری کلمات جدید را برای کودک آسان کنند.

درمانگر برنامه جلسات مادر و کودک بر اساس ارزیابی‌های انجام شده و انگیزه کودک، از میان کلمات پربسامد در محیط، چند کلمه هدف را با دقت انتخاب می‌کند تا شما شرایطی را برای یادگیری آن‌ها در خانه و زندگی روزمره فراهم کنید.

• نمونه‌هایی از استراتژی‌های شما در برنامه را یاد بگیرند:

اجازه دهید رهبر بازی کودک‌تان باشد در بازی و فعالیت‌هایی که کودک انتخاب می‌کند وارد شوید و به کلماتش مدل دهید.	کلمات کودک را گسترش دهید با اضافه کردن کلمات جدید منظور کودک را کامل کنید.
کلمه مورد نظر را هدف قرار دهید روی کلمه هدف تأکید کنید و آن را با اشاره و ژست همراه کنید تا تثبیت شود.	فرصت‌های زبانی ایجاد کنید از موقعیت‌های روزمره برای تمرین‌های زبانی با کودکتان بهره ببرید و فرصت بسازید.

 

اختلال یادگیری

بهبود تمرکز در کودکان بیش‌فعال و نقص توجه و اختلال یادگیری

در حالی که اکثر دانش آموزان معمولاً مشکلاتی در انجام تکالیفشان و مسائل مدرسه دارند، اگر یکی از موارد یادگیری (مشکل در مدرسه رفتن، ترس از خواندن با صدای بلند، نوشتن یک متن و یا حل یک مسئله ریاضی) به طور مداوم با مشکل همراه باشد، احتمالاً موضوع اختلالات یادگیری مطرح می‌شود. با درک کافی در مورد ناتوانی‌های یادگیری، می‌توانید به فرزندتان برای غلبه بر چالش کلاس درس و موفقیت در زندگی کمک کنید.

ناتوانی‌های یادگیری چیست؟

اختلالات یادگیری برای طیف گسترده‌ای از مشکلات یادگیری مطرح می‌شود. ناتوانی در یادگیری به دلیل مشکلات مرتبط با هوش یا انگیزه بروز نمی‌کند. کودکان و نوجوانان با ناتوانی‌های یادگیری تنبل یا خنگ نیستند. در واقع بسیاری از آن‌ها ‌به اندازه دیگران باهوشند. مغز افراد مبتلا به اختلال یادگیری متفاوت عمل می‌کند. این تفاوت در چگونگی دریافت و پردازش اطلاعات است.

به عبارت ساده کودکان و بزرگسالان با ناتوانی‌های یادگیری مسائل را به طور متفاوت می‌بینند، می‌شنوند و درک می‌کنند. این می‌تواند علت مشکل در یادگیری اطلاعات و مهارت‌های جدید و کنار هم قراردادن آن‌ها ‌برای استفاده باشد. شایع‌ترین انواع  ناتوانی‌های یادگیری مشکلات در خواندن، نوشتن، ریاضی، استدلال، گوش کردن و صحبت کردن می‌باشد.

علائم و نشانه‌های ناتوانی‌های یادگیری درسن پیش دبستانی

• مشکل در پیگیری دستورات و یادگیری عملکردهای روزمره.
• مشکل در دست گرفتن مداد رنگی، مداد، قیچی یا رنگ آمیزی در بین خطوط.
• مشکل کار با دکمه‌ها، زیپ، بستن بند کفش.
• مشکل در تلفظ کلمات.
• مشکل در پیدا کردن کلمه درست.
• مشکل قافیه و ریتم.
• مشکل در یادگیری حروف الفبا، اعداد، رنگ‌ها، اشکال، روزهای هفته.

علائم و نشانه‌های ناتوانی‌های یادگیری در سن 9-5 سال

• مشکل در یادگیری ارتباط بین حروف و صداها.
• ناتوان در ترکیب صداها ‌برای تولید کلمات.
• سردرگم شدن در مورد کلمات هنگام خواندن.
• یادگیری کند مهارت‌های جدید.

• اشتباه نوشتن و هجی کردن کلمات.
• مشکل در یادگیری مفاهیم ریاضی پایه.
• مشکل در استفاده از زمان و به یادآوری توالی‌ها.

علائم و نشانه‌های ناتوانی‌های یادگیری در 13-10سال

• مشکل در درک مطلب خوانده شده یا مهارت‌های ریاضی.
• مشکل در پاسخ دهی به سوالات باز، مشکلات کلمه یابی.
• بی علاقگی به خواندن و نوشتن؛ اجتناب از خواندن با صدای بلند.
• دست خط بد.

• مهارت‌های سازماندهی ضعیف. (اتاق خواب، مشق شب و میز کثیف و به هم ریخته است)
• مشکل در پیگیری مباحث کلاس درس و بیان افکار با صدای بلند.
• هجی کردن متفاوت یک کلمه در خواندن مکرر متن ثابت.

مشکل در خواندن، نوشتن و ریاضی

ناتوانی‌های یادگیری اغلب در ارتباط با مهارت‌های مربوط به مدرسه گروه بندی می‌شوند. اگر فرزند شما در سن مدرسه است، انواع اختلالات یادگیری که مشاهده می‌شود، معمولاً در اطراف خواندن، نوشتن یا ریاضی می‌چرخد.

ناتوانی‌های یادگیری در خواندن (دیسلکسی)

دو نوع ناتوانی یادگیری در خواندن وجود دارد. مشکلات خواندن عمومی ‌در درک ارتباط بین صداها، حروف و کلمات است. دیگر مشکلات مربوط به خواندن در درک مطلب رخ می‌دهد که ناتوانی در درک معنای کلمات، عبارات و پاراگراف‌ها ‌وجود دارد.

علائم مشکل خواندن شامل مشکلات:

• شناسایی حروف و کلمات.
• درک کلمات و ایده‌ها.
• سرعت ، تسلط و روانی خواندن.
• مهارت‌های واژگان عمومی.

ناتوانی‌های یادگیری در ریاضی (دیسکلکولیا)

ناتوانی‌های یادگیری در ریاضی با توجه به دیگر نقاط قوت و ضعف دانش آموز بسیار متفاوت بروز می‌کند. ناتوانایی کودک برای انجام محاسبات ریاضی تحت تأثیر ناتوانی در یادگیری زبان یا یک اختلال دیداری یا یک مشکل در تعیین توالی، حافظه یا سازمان‌دهی قرار دارد.

دانش آموز با اختلال یادگیری مبتنی بر ریاضی ممکن است در به خاطر سپردن یا سازمان‌دهی اعداد یا درک علائم ریاضی مشکل داشته باشد. (مانند 5 + 5 = 10 یا 5 × 5 = 25). کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری ریاضی ممکن است در اصول و قواعد شمارش و محاسبه زمان و ساعت مشکل داشته باشند.

ناتوانی‌های یادگیری در نوشتن (دیسگرافیا)

ناتوانی‌های یادگیری در نوشتن می‌تواند ناشی از اعمال فیزیکی درگیر در نوشتن یا فعالیت ذهنی مربوط به درک و ترکیب اطلاعات باشد. اختلال نوشتن عمومی‌ به مشکل تشکیل کلمات فیزیکی و نامه اشاره دارد.

علائم ناتوانی در یادگیری زبان نوشتن در ارتباط با عمل نوشتن:

• مرتب بودن و ثبات نوشتن neatness and consistency of writing.
• بی‌دقتی در کپی کردن حروف و کلمات.
• قوام املاییspelling consistency.
• مشکل در سازمان‌دهی و انسجام در نوشتن.

انواع دیگر اختلالات و ناتوانی‌های یادگیری

خواندن، نوشتن و ریاضی تنها‌ مهارت‌های آسیب دیده در اختلالات یادگیری نیستند؛ انواع دیگری از ناتوانی‌های یادگیری شامل مشکلات در مهارت‌های حرکتی (حرکت و هماهنگی)، درک زبان گفتاری، تمییز شنیداری اصوات و تفسیر اطلاعات دیداری است.

ناتوانی‌های یادگیری در مهارت‌های حرکتی (dyspraxia)

ناتوانی یادگیری حرکتی مشکلات مربوط به حرکت و هماهنگی در مهارت‌های حرکتی ظریف (بریدن، نوشتن) یا مهارت‌های حرکتی درشت (دویدن، پریدن) است. به منظور  دویدن، پریدن، نوشتن یا بریدن، مغز باید قادر به برقراری ارتباط با اندام‌های درگیر در این اعمال برای تکمیل آن‌ها ‌باشد.

از نشانه‌هایی که فرزند شما ممکن است به دلیل ناتوانی هماهنگی حرکتی بروز دهد عبارتنداز: مشکلات با توانایی‌های فیزیکی که نیاز به هماهنگی چشم و دست دارند، مانند در دست گرفتن مداد و یا بستن دکمه پیراهن.

ناتوانی‌های یادگیری در زبان (آفازی / دیس فازی)

یادگیری زبان و برقراری ارتباط معلول توانایی درک یا تولید زبان گفتاری است که نیاز به سازمان‌دهی افکار در مغز و جهت بیان درست کلمات به صورت شفاهی برای برقراری ارتباط با شخص دیگری است.

علائم اختلال یادگیری مبتنی بر زبان شامل مشکلات با مهارت‌های زبان کلامی، مانند توانایی بازگویی یک داستان و روانی گفتار و همچنین توانایی درک معنی کلمات، بخش‌هایی از گفت‌وگو، جهت یابی و غیره.

مشکلات پردازش دیداری و شنیداری: اهمیت گوش‌ها‌ و چشم‌ها

چشم و گوش ابزار ارایه اطلاعات به مغزند. یک فرایند گاهی اوقات “ورودی” نامیده می‌شود. اگرهم چشم یا گوش به درستی کار نکند، یادگیری می‌تواند رنج می‌برند.

اختلال پردازش شنیداری – “مهارت‌های پردازش شنوایی” و “مهارت زبان درکی” تأثیر بسیاری بر خواندن، نوشتن و هجی کردن دارد. ناتوانی در تشخیص تفاوت‌های ظریف در صدا یا شنیدن و درک صداها‌ در سرعت‌های تولید متفاوت، درک مفاهیم اساسی خواندن و نوشتن را دشوار می‌سازد.

اختلال پردازش دیداری – مشکلات در ادراک دیداری شامل ندیدن تفاوت‌های ظریف اشکال، معکوس نویسی حروف و اعداد، جا انداختن کلمات، پرش از خطوط، درک نادرست عمق و فاصله یا داشتن مشکلات با هماهنگی چشم و دست است که برمهارت‌های حرکتی ظریف و درشت، درک مطلب و ریاضی تأثیر می‌گذارد.

انواع معمول ناتوانی‌های یادگیری

نارساخوانی – مشکل در خواندن

• مشکلات خواندن، نوشتن، هجی کردن، صحبت کردن.

اختلال محاسبه – مشکل در ریاضی

• مشکلات انجام مسائل ریاضی، درک زمان، استفاده از پول.

اختلال نوشتن – مشکل با نوشتن

• مشکلات دست خط، تلفظ، سازماندهی ایده.

Dyspraxia (اختلال یکپارچگی حسی) – مشکل با مهارت‌های حرکتی ظریف

• مشکلات در هماهنگی دست و چشم، تعادل، مهارت‌های دست.

دیس فازی / زبان پریشی – مشکل با زبان

• مشکلات درک زبان گفتاری، درک ضعیف خواندن.

اختلال پردازش شنوایی – مشکل در تمییز بین اصوات

• مشکل با خواندن، درک، زبان.

اختلال پردازش دیداری – مشکل در تفسیر اطلاعات بینایی

• مشکل با خواندن، ریاضی، نقشه‌ها، نمودارها، نمادها، تصاویر.

 

 

وضوح گفتار

اختلال تولید صداهای گفتاری چیست؟

یادگیری و تولید صحیح صداها، در هر طیف سنی، همانند دیگر مهارت‌های رشدی تعریف شده است. اگر صداها در سن مورد انتظار توسط کودک، صحیح تولید نشوند که با یکی از اختلالات تلفظی یا فرآیندهای واجی زیر رخ می دهد، آنگاه کودک شما دارای مشکلات تولیدی است که با مراجعه به گفتاردرمانی می‌توان این مشکلات را به طور کامل درمان کرد.

اختلالات تلفظی و فرآیند های واجی شامل موارد زیر است:

حذف صداها: مانند گفتن بو به جای بوس

جانشینی صداها: مانند گفتن تتاب به جای کتاب

اضافه کردن صداها: مانند مینرم به جای میرم

خرابگویی صداها: مانند لیسپ

جابجایی صداها: مانند گفتن پرناوه به جای پروانه

چه درمان‌هایی برای افراد مبتلا به اختلالات تولید در دسترس هستند؟

درمان های بسیار متفاوتی برای اختلالات تولیدی وجود دارد یکی از پرکاربردترین درمان‌ها فرآیند سنتی درمان اختلال تولیدی است که مراحل زیر را طی می کند.

در سطح واج (جداسازی): تولید تنها و منحصر صدا

از کودک میخواهیم واج هدف را پس از ما تولید کند مثلا می گوییم پ اگر کودک آن را به درستی تولید کرد پس تحریک پذیری مناسبی برای این واج وجود دارد.

در سطح هجا: در سطح دوم واج یا صدای مورد نظر را در کنار واکه‌های بلند و کوتاه در هر سه موقعیت ابتدایی، میانی و انتهایی تولید کند. پا آپ آپا

در سطح کلمه: حال زمان وارد شدن به کلمه است. از کودک می خواهیم واج هدف را همانند هجا در موقعیت‌های ابتدایی، میانی و انتهایی کلمات تولید کند. مانند پسر، آمپول و توپ اینکه ابتدا در کدام موقعیت کلمه تمرین شود با توجه به واج هدف و شرایط کودک متفاوت است.

در سطح عبارت: سطوح بعدی با افزایش دشواری در تولید همراه است. کلمات تمرین شده را وارد ترکیبات و عبارات ساده و کوتاه می کنیم . مانند توپ قرمز من

در سطح جمله: اضافه کردن تعداد بیشتری واژه به مرحله قبل است که به دلیل درگیر کردن حافظه و گرامر کمی تقلید را پیچیده تر می کند. توپ من زیر میز است.

خواندن یا تعریف شفاهی داستان: با استفاده از کلماتی که واج هدف را در هر سه موقعیت دارند داستان یا اشعاری ساخته می شود که کودک آن‌ها را تعریف کند وارد مرحله تعمیم می شویم.

در سطح گفت و گو: این آخرین مرحله است. زمانی که با کودک گفت و گو می کنید از وی می‌خواهید که واج هدف را صحیح تولید کند.

چه چیزی باعث اختلال تولید می شود؟

بسیاری از اختلالات تولید بدون علت مشخصی روی می‌دهند، یک کودک ممکن است مطابق با مسیر رشدی تعریف شده تولید صداها را کسب کند ولی کودک دیگری خود به خود یاد نگیرد و نیاز به آموزش و درمان داشته باشد.

برخی از اختلالات تولیدی و تلفظی می تواند در نتیجه یکی از مشکلات زیر باشد

اختلالات تکاملی (اوتیسم)

سندرم های ژنتیکی (سندرم داون، سندرم ایکس شکننده)

کم شنوایی

بیماری

اختلالات نورولوژیکی (فلج مغزی)

کودکانی که عفونت‌های مکرر گوش را تجربه می‌کنند ممکن است به دنبال کاهش شنوایی در محدوده فرکانس‌های گفتاری درگیر اختلالات تولید و تلفظ شوند.

استروبوسکوپی

لارنگوسکوپی تشخیصی با استروبوسکوپی

صدا:

ما هر روز از صدای خود برای برقراری ارتباط استفاده می‌کنیم. همانطور که کودکان ما بزرگ می‌شوند زبان را یاد می‌گیرند، اما هرگز چگونه استفاده کردن از جعبه صدای خود(حنجره) را یاد نمی‌گیرند؛ ما فقط صحبت می‌کنیم. گاهی اوقات بد استفاده کردن از صدا، عفونت ها، غده های خوش خیم و یا حتی سرطان حنجره می تواند یک تغییر مهم در صدای ما کند. خشن بودن و گرفتگی صدای ما می تواند به صورت قابل توجهی در ارتباط ما با دیگران و کیفیت زندگی ما تاثیر گذارد. اجازه دهید با یک نگاه دریابیم که چگونه بدن ما در واقع صدا می‌کند که درنهایت به صحبت کردن و آواز خواندن تبدیل خواهد شد.

سه جزء اصلی در گفتار وجود دارد:

1. منبع نیرو یا ریه؛ 2. مرتعش‌کننده یا جعبه صدا (حنجره) و 3. تشدیدکننده؛ گلو ، دهان، بینی و سینوس‌ها.

هنگامی که ما تنفس می‌کنیم در مرحله دم باعث کاهش تورم ریه‌ها و پایین آمدن دیافراگم می‌شویم. در بازدم، هوا از طریق نای ما با فشار بیرون می‌آید و از طریق جعبه صدای ما (حنجره) خارج می‌شود. بازدم قوی تر، باعث خروج بیشتر هوا و صدای بلندتر می‌شود. پشتیبانی خوب نفس بخش حیاتی برای صدای قوی است.

در مرحله بعد، جریان هوا از طریق تارهای صوتی ما عبور می کند. هنگام تنفس تارهای صوتی ما باز وهنگام صحبت کردن، آواز خواندن و خوردن بسته می‌شود. این دو تارآوای نرم هنگام عبور هوا از بینشان ارتعاش می‌یابند. تارهای صوتی می توانند از 100-1000 بار در ثانیه ارتعاش کنند. هر چه زیر و بمی سریع تر ارتعاش بالاتر است.

در نهایت، هوا و صدای تولید شده از تارهای صوتی از طریق تشدیدکننده‌های ما خارج می‌شوند. شکل گلو، دهان، بینی و سینوس‌های ما بر کیفیت صدای ما تأثیر می‌گذارد. تشدیدکننده‌ها به صدای ما هنگام حرف زدن و آواز خواندن شکل می‌دهند.

استروبوسکوپی (تصویربرداری از حنجره):

حرکت تارهای صوتی برای چشم انسان بسیار سریع است و نمی‌توان حرکت(موج مخاطی) تارهای صوتی را مشاهده کرد. استروبوسکوپی به روزترین ابزار تشخیصی برای تشخیص اختلالات و ناهنجاری‌های حنجره است. یک نور چشمک‌زن منطبق با ارتعاش تارآواها که با استفاده از دوربین تصویری دقیق به ما می‌دهد. با چرخش نما یک دولت از قطعه تخصصی هنر از تجهیزات لازم برای ارزیابی صدا و اختلالات تارهای صوتی است. این دستگاه به آزمونگر اجازه می‌دهد تا ارتعاش تارآواها را هنگام آواسازی به طور کامل مشاهده کند.

تصویربرداری با استروبوسکوپی از فعالیت ارتعاشی تارآواها در طول آواسازی، نقش مهمی در تصمیمات تشخیصی، درمانی و جراحی در طول مدیریت و درمان اختلالات صوتی دارد.

استروبوسکوپی یک روش مخصوص است که برای دیدن حرکت و ارتعاش تارهای صوتی به کار می‌رود. در این روش از نورهای در حال فلش زدن هماهنگی استفاده می‌شود که از تلسکوپی سفت یا منعطف عبور می‌کند. فلش‌های نور استروبوسکوپ با ارتعاش تارآواها در سرعتی بسیار کم هماهنگ می‌شوند که به آزمونگر اجازه می‌دهد که ارتعاش تارهای صوتی را در طول تولید صدا به صورت حرکت آرام (slow motion) مشاهده کند.

استروب برای دیدن موج مخاطی در طول تارهای صوتی استفاده می‌شود. استروب هماهنگ شده با فرکانس صدا است. حرکت امواج مخاطی برای چشمان انسان بسیار سریعند. اطلاعات بدست آمده از تست استروبوسکوپی تارهای صوتی برای طرح‌ریزی مؤثر برای جراحی بسیار حیاتی اند.

تصویربرداری حنجره به وسیله استروبوسکوپی روش تشخیصی اساسی برای ارزیابی موکوز حنجره، بیومکانیک حرکت تارآواها و ارتعاش موکوزی است. این‌ها عناصر کلیدی برای کشف و ارزیابی پاتولوژی و نیز تعیین اثر در فعالیت راه هوایی و صدا است.

 

نشانه‌های فیزیولوژیک قابل مشاهده اختلالات صوت با تصویربرداری حنجره:

 

درجه کفایت بسته شدن حنجره: حالات مختلف از قبیل بسته شدگی کامل، ناکامل، غیرعادی، شکاف، ساعت شنی، رنگین کمانی و…

وضعیت بسته شدگی: توزیع برابر

توده اضافی: هرگونه جراحت یا توده از قبیل ندول، پولیپ، گرانولوما و …

دامنه: وسعت جابجایی طرفی تارآواها.

موج مخاطی: وسعت نقص بافت تارآواها.

ارتعاش تارآواها: حضور یا عدم حضور ارتعاش در مکان‌های خاص.

فعالیت سوپراگلوت: مقدار تراکم حلقی.

لبه: رتبه بندی صافی و راستی.

سطح عمودی: وضعیت عمودی تارآواها نسبت به هم.

میزان تقارن: بررسی میزان تقارن حرکات آریتنوئیدها.

حرکات تارآواها: بررسی حرکات نزدیک شونده و دورشونده تارآواها.

همچنین تناوب، تغییرات بافتی، سینوس پایریفورم، ابعاد خلفی-قدامی حنجره، تارآواهای کاذب، ناهنجاری‌های مادرزادی و بدشکلی‌های آناتومیک، طول تارآواها، وضعیت قرارگیری عمودی حنجره، حرکات غیرارادی حنجره و وضعیت ظاهری حنجره قابل مشاهده است.